Ne fotoğrafın çıkışına öncülük eden siyah-beyaza, ne de aczin içindeki ''gönülçelen'' çarpıcılığa rağbet etmiştir Eczacıbaşı. Aksine, hareketin oluşturduğu ivme -belki de artistik girdap- onun fotoğraflarını var etmiştir. Şakir Eczacıbaşı'nın ana amacı, her şeyin en durağan olduğu, nesnelerin dahi adeta poz verdiği anlarda, zamanın akıp geçtiğini insanlığa hatırlatmak olmuştur.
Ara Güler'den bize miras kalacak olan tek şey; sadece onun işlerinden oluşan dev bir koleksiyon olmayacaktır. Konu, yaşama dair bir tavır veya sanatsal bir üretim olduğunda, Ara Güler'in sıkça etrafa sorduğu bir soruyu zihnim hemen hatırlar. Bu sorunun anlamı, sadece Ara'nın çağdaşlarının işlerini ve işlevini anlamamız dışında, günümüzde önemli bir işleve sahiptir. Yalın hali ile bu soru; nerede ve nasıl yaşadığımızı, dönemin sanatsal üretimini daha iyi kavrayabilmemiz açısından hepimiz için önemli bir nirengi noktasıdır. O zaman bir kez daha aynı soruyu, onun uslubuyla yeniden sorarsak; "Evladım, bunun medeniyete bir katkısı var mıdır?"
Ozan Sağdıç, 1950'lerin ortalarından günümüze kadar kesintisiz süren 60 yıllık bir fotoğraf panoramasını titizlikle saptamış ve günümüz Türkiye fotoğrafına temel teşkil edecek baş yapıtları ülkemizin fotoğraf izleyicileriyle paylaşmıştır. Türkiye'nin coğrafyasına bağlı, çektiği her yapıtta bu coğrafya ile olan pozitif ilişkisini görsel düzlemde dışa vurabilen, sorgulamayıp daima dinleyen; Türkiye'de fotoğrafçılık yaşamına başlayanların işlerini örnek aldıkları fotoğrafçıların en önemlilerindendir Ozan Sağdıç.
Türkiye'nin fotoğraf tarihine farklı dönemleri ele alarak kuşbakışı baktığımızda, en popüler ilk fotoğrafçı kim diye sorulsa, 15 sene öncesine kadar hiç düşünmeksizin Sami Güner'in adı hep bir ağızdan söylenirdi. Nasıl bir fotoğraf bakışı ve fotoğrafçı duruşu, uzun yollar katettikten sonra, adeta bir geleneğin temsilcisi olarak Sami Güner ismine çıkarmıştı bütün yolları..
Sabit Kalfagil, içinde yaşadığımız evrende bir fotoğraf makinesi ile yapılabileceklerin sınırlarını 60'lı yılların başından itibaren kendine özgü kavrama biçimiyle saptamaktan bir an bile vazgeçmemiş, inandığı fotografik doğruların ardından büyük bir kararlılıkla gitmiş, daimi mekânı olarak belirlediği yaşadığı toprakların üzerinde karşı karşıya geldiği anları işin gerçekliğini reddetmeden fotoğraflara dönüştürmeyi bilmiştir.
İzzet Keribar, bugün Türkiye'nin en tanınmış, kıdemli ve sevilen fotoğrafçılarının başında gelmektedir. Bunun en önemli nedeninin fotoğrafa adadığı hayatı, yaşama, tarihe ve coğrafyaya olan saygısı ve insan sevgisi olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Evrenin bütününe karşı beslediği hümanist duyguları, kültürü ve barışçı kişiliği ile İzzet Keribar'ı yalnızca fotoğrafçı olarak değerlendirmek biraz eksik kalacaktır.
Ömrünü tam anlamıyla fotoğrafa adamış olan Ersin Alok'un araştırma ve ön hazırlığa ayırdığı zaman ve uygulamadaki mimari disiplin onun fotoğraflarının gizini de açıklamaktadır... Ersin Alok, pozitif bir düşünce sistemi ile lirik ruhunu evrenin en önemli sihírlerinden biri olan fotoğrafla birleştirerek bize iletmeyi kendine görev edinmiş, doğaya ve insana başka gözlerle bakmamızı sağlamıştır.
Yıldız Moran, Cumhuriyet Dönemi Türkiye fotoğraf sanatında, yapıtlarıyla hepimizi etkileyen görkemli bir dağ gibidir. Yüceliğini anlamak, değerini kavramak için onun hayatına ve yapıtlarına uzun uzun ve dikkatlice bakmak gerekir. Moran'ın fotoğraflarında yansıttığı atmosfer, adeta sihirli bir dağ masalından kopup gelmiştir. Ülkemiz fotoğraf sanatı, Yıldız Moran'a, özünde insan sevgisinin yattığı bambaşka bir dili öğrettiği için teşekkür borçludur.
Ergun Çağatay'ın fotoğrafçılığı, kadim foto-röportaj geleneğinin nitelikli bir uzantısıdır. Hızla geçen zamana bağlı olarak, dünyadaki tüm değişimler, yaşanan felâketler, bozulan dengeler, kültürlerin renkli mozaikleri, aklı bunları tarihe kaydetmekte olan fotoğrafçıları sahaya çeker. Bu fotoğrafçıların, çerçevenin içine sığdırdıkları o kısacık an, hem onların dünya görüşü ve felsefelerini yansıtır, hem de bunu zaman içinde okuyacak olanlara kıymetli mesajlar verir.
İbrahim Zaman'ın dünyayı algılama biçimi, akademik bir algılayışın yerine hayatın içinden gelen naif bir yaklaşımı içermektedir. Bu deneyim, yaşayarak, görerek, tanık olarak hayatın bütün yazgısal olaylarından süzülerek elde edilmiştir ve bu yüzden de sahicidir. İbrahim Zaman fotoğrafın kendine özgü mekanik işleyişini kendi estetik görüşü ile birleştirirken, anları zamanın içine perçinleyen ışığı da fotoğraflarının başrol oyuncusu olarak sahneye çıkarır.
Heyecandan titrerim bir yazarın portresini çekerken. Büyük bir coşku, saygı ve heyecanla yaklaşırım onlara. Fotoğraflarını çekmeden önce, onların eserlerini muhakkak okumuşumdur. Bilerek, tanıyarak çıkarım karşılarına. (..) Ölümü durduramıyorum, zamanı durdurarak ölüme meydan okuyorum. Yazarların yüzlerinde yapıyorum bunu ben, Bu benim en büyük tutkum.
Tuvi'nin fotoğraflarının ana konusu mekânlara anlam katan ve zamana ruh veren insandır. İnsanla daima temas halindedir Yusuf Tuvi. İnsanları görür, onlara yaklaşır; insanların da onu görmesini ister... Coğrafyanın Türkiye ya da dünyanın herhangi bir ülkesi olmasının önemi yoktur. Dile, konuşmaya da gerek kalmaz. Bir fotoğraf makinesinin tercümanlığı her iki taraf için de yeterlidir.
Hem sanatçı hem de belgeci tavrı ile Türkiye’nin kültür mirasını, eşsiz coğrafyasını, toplumsal kesitlerini ve kültür insanlarını çarpıcı bir şiirsellikle kayıt altına alan İsa Çelik’in retrospektif kitabının editörlüğünü Orhan Cem Çetin, konsept ve tasarımı ise Bülent Erkmen üstlendi. Kitap, 2022 yılında yenilenerek daha güncel ve dinamik bir çehre kazanarak, çevrimiçi eklerle de zenginleştirildi.
Nusret Nurdan Eren’in benzersiz bir titizlik ve çarpıcı kompozisyon anlayışıyla odaklandığı, bu uğurda mimarlık pratiğini terk ettiği fotoğraf üretimi, peşine düştüğü tema ve formları ortaya koyacak biçimde titizlikle seçilip sıralanmış karelerle aktarılıyor. 2023 yılı Ekim ayında kitabın çalışmaları tamamlandığı sırada hayata veda eden usta fotoğrafçı, tipolojileri ve kapsayıcı çalışma disiplini ile her zaman öne çıkacak ve ilham kaynağı olacaktır.